In een wolk van kant en tule loopt deze sprookjes bruid de statige trap af in het landhuis op Landgoed de Salentein.
Boven aan de trap staat haar bruidegom vol bewondering naar zijn prachtige aanstaande vrouw te kijken. De tijd lijkt even stil te staan op dit moment. Het enige geluid is het ruisen van haar jurk terwijl zij langzaam de trap af loopt. Een blik over haar schouder, ogen die elkaar ontmoeten, dit is echte liefde.

Het is winter en buiten is het koud maar binnen is het behaaglijk en lekker warm. Misschien heeft dat ook wel te maken met alle emoties die los komen bij dit mooie stel. Over enkele ogenblikken zullen zij samen tegenover al hun dierbare familie en vrienden elkaar het ja-woord geven. Alle kaarsjes branden en de lichten zijn gedimd, een wintersprookje.